obkuć

obkuć
obku|ć
\obkućty сов. 1. обтесать (камень};
2. шк. вызубрить; być \obkućtym z czegoś знать назубок что-л.
+

1. obciosać 2. wykuć (się)

* * *
obkuty сов.
1) обтеса́ть (камень)
2) шк. вы́зубрить

być obkutym z czegoś — знать назубо́к что́-л.

Syn:
obciosać 1), wykuć 2), wykuć się

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "obkuć" в других словарях:

  • obkuć — dk Xa, obkućkuję, obkućkujesz, obkućkuj, obkućkuł, obkućkuty obkuwać ndk I, obkućam, obkućasz, obkućają, obkućaj, obkućał, obkućany 1. «kując odbić, odkruszyć z czegoś pewne części, nadać czemuś formę; obciosać» Obkuć wielkie głazy. 2. uczn.… …   Słownik języka polskiego

  • obkuwać — → obkuć …   Słownik języka polskiego

  • obryć — dk Xa, obryćryję, obryćryjesz, obryćryj, obryćrył, obryćryty uczn. «nauczyć się czegoś bardzo dobrze, zwłaszcza pamięciowo; obkuć» Obryć lekcję. Obryć historię. ◊ Być obrytym «umieć coś świetnie; wyuczyć się, być dobrze przygotowanym do lekcji,… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»